sumienie — n I; lm D. sumienieeń «właściwość psychiczna, zdolność pozwalająca odpowiednio oceniać własne postępowanie jako zgodne lub niezgodne z przyjętymi normami etycznymi; świadomość odpowiedzialności moralnej za swoje czyny, postępowanie» Czułe,… … Słownik języka polskiego
sumienie — 1. Brać, wziąć kogoś, coś na swoje sumienie «brać, wziąć, przyjmować, przyjąć za kogoś, za coś odpowiedzialność moralną»: Ale tak kapitan, jak i pierwszy mechanik, którzy dostatecznie przejrzeli przestępczą grę swego armatora, nie chcieli wziąć… … Słownik frazeologiczny
gryźć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Vc, gryzę, gryzie, gryź, gryzł, gryzła, gryźli, gryziony {{/stl 8}}– ugryźć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc {{/stl 8}}{{stl 7}} ciąć, miażdżyć, rozrywać zębami : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ugryźć kawałek chleba. Gryźć coś powoli … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dręczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, dręczyćczę, dręczyćczy, dręczyćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} sprawiać komuś ból, przykrość fizyczną lub psychiczną, zwykle przez dłuższy okres; męczyć, pastwić się, znęcać się, gnębić, dokuczać : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień